บิณฑบาต เป็นภาษาบาลี มาจากคำว่า ปิณฺฑ + ปาต

พระสงฆ์ยืนไม่เดิน รอญาติโยมแวะบิณฑบาต อ้างรู้สึกผิดแต่จำเป็น บิณฑบาต หมายถึง คำว่า “บาต” มาจากภาษาบาลี ปาต หมายถึง การตก, การตกไป นิยมใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น ในคำว่า บิณฑบาต = การตกแห่งก้อนข้าว ส่วนคำว่า บาตร มาจากภาษาสันสกฤต ปตฺร โทโส หมายถึง คำว่า “บาต” มาจากภาษาบาลี ปาต หมายถึง การตก, การตกไป นิยมใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น ในคำว่า บิณฑบาต = การตกแห่งก้อนข้าว ส่วนคำว่า บาตร มาจากภาษาสันสกฤต ปตฺร

ตรัสรู้หมายถึง ถึง การ สิน ชีวิต ของ พระ อรหันต์ เฉพาะ อย่าง ยิง บิณฑบาต ๒ คราว มี ผล เท่า ๆ กัน มี วิบาก เท่า ๆ กัน ความ หมาย หรือ วิวัฒนาการ ของ การ ใช้ คํา ทํานอง